دانشجوی شهید حجت الله رحیمی
خادم الشهدادانشجوی شهید حجت الله رحیمی
خادم الشهدا
در حسرت آسمان مانده ام
| در حسرت آسمان مانده ایم... |
آُسمان بارها به خود، او را چون ملائک دیده بود آری دیده بود سجده های پر زرق اخروی اش را دیده بود رخ همیشه پر فروزش را و چه عاشقانه دعاهای عرشی اش را لبیک گفت من او را بارها دیدم و ولی ندیدم، و حسرت نگاههای ندیده اش را بر جگرم گداخته ام، شاید آید آن روزی که ما هم مصاحبتی با عرش اعلی در این فرش خاکی داشته باشیم. دهه سوم انقلاب روانه شدن بوی شهید در کوی و برزن این جامعه ی شهید از یاد برده چه حکمت عظیمی را در خود دارد؟جز این نیست که دل من و ما را بسوزاند و به رخ کشد جوانان عرشی را. عاشقانه ترین ربایشی را به دیدگانم شاهدم، حجت الله به حق حجت خدا بر زمین بود؛ چه جوانی، که نگاه نافذش بر هر که اثر کرد، دگر رهایش ننمود . دو سالی بود که تو مناطق می دیدمش چقدر زیبا سخن می گفت و دائم الذکر مادرش زهرا س بود. او به راستی مرد خدا بود ولی در حیرتم که چرا تا بود درکش نکردم ولی شاید ظرفیت وجودیم این مجوز را صادر ننمود تا رهایش نکنم. وجود بی وجودم هر لحظه داغ شقایق هایی را بر دل خود نهفته دارد که اگر از نهان فریاد کشم آفاق به لرزه درآید. ما به عمری بیهوده سِنی بر خود گذاشتیم و هنوز که هنوزه پر از عیبیم و کارمان حل نگشت. باورم این است هرکه شهد شیرین شهادت را نوشید قطعا تعلقات را در خود کشته است و به درجه ای از لیاقت نایل شده که آسمان را متبرک می سازد و عرشیان در فرش به نام نامیش مفتخرند. ولی مارا چه شده است که دائم الذکرمان شهادت است ولی هیچ احساسی از وقوعش نداریم .به یقین عیب در خودمان است و ظرفیت رفع عیب در نهانمان نیست. خدا را به حق همین روزان و شبان شعبانش قسم که یاری دهد به من و امثال من که بار سنگین راه شهدا را تا آخر سلامت به مقصد رسانیم و رو سیاهی ، روزیِ آخرکارمان نشود و شما ای رفیق شهیدمان دعایمان کن تا قدری حالمان بهتر شود و گمان مبر که یادت را به نسیان برم چرا که یادی که حقش فراموشی نیست یاد شهداست. شاید دل خفتگان مریض احوال زمانه با کلام بی ذوق و شعورشان همه درک ما را به سخره گیرند ولی باز با تمام قوا به راهت ادامه می دهیم. اللهم الرزقنا توفیق شهاده فی سبیلک ... |
